Tijdens adolescentie kan de communicatie spaak lopen waardoor de ontwikkelingstaken van de adolescent uit het oog worden verloren. Misverstanden en wederzijds onbegrip kunnen ontstaan terwijl er veel mogelijkheden zijn om het contact anders te laten verlopen.
Groeikracht en fragiliteit
Fasen en richting zoeken
De adolescentie spant zowat 15 jaar van het leven. Het begint rond de 10e jaar en gaat door in het algemeen tot de 25e jaar. Het is een tijd van zoeken naar een eigen weg. Afhankelijk van de fase van ontwikkeling, komen er bepaalde (interne) processen aan bod. Je kunt denken aan het afkijken hoe (de ouders van) vrienden het doen, het leren omgaan met sterke emoties en impulsen door muziek te beluisteren/maken, een eigen weg banen in de zoek naar studie of werk.
Er zit heel veel groeikracht in deze periode maar ook fragiliteit.
Als je inziet dat er verschillende fasen zijn gedurende de adolescentie, kun je er als ouder rekening mee houden. Het kan enorm ondersteunend zijn om te weten dat een 13 jarige bijvoorbeeld over eigenschappen van anderen klagen die hij of zij nog niet zelf kan verdragen. Hoe je als ouder hiermee omgaat is belangrijk.
Laten ontvouwen
Richting, rijping, opvoedingsstijl
In deze periode wordt er vaak gevraagd aan middelbare scholieren wat hun plannen zijn; welke richting of studie? Soms heeft een adolescent het idee dat hij of zij het allemaal hoort te weten terwijl alles nog zo onzeker aanvoelt. Ruimte en de steun om levenslessen te leren, foute keuzes te maken, kan een groot verschil maken in hoe je kind het huis uit gaat wanneer dat aan de order is.
Inzicht in jouw opvoedingsstijl geeft je meer regie over de dynamieken die spelen in het gezin. Wat voor aannames zijn er in jouw gezin bijvoorbeeld? Deze zijn vaak niet zo vanzelfsprekend voor een adolescent als je denkt.
Het vraagt natuurlijk moed om in therapie te gaan. Je hebt de bereidheid nodig om naar jezelf te kijken, en ook een dosis humor. Iedereen die ooit adolescenten in huis hebben gehad, heeft verhalen te vertellen over hoe deze relaties verliepen en wat hun eigen deel daarin was. Je hoeft niet te veranderen als persoon, noch de adolescent. Het gaat hier om de relatie, en ieders verantwoording. Deze laatste mag meestal duidelijker worden, meer volwassen.
Als volwassenen hebben wij een taak in het ondersteunen van de rijping van onze kinderen. We hebben ook ervaringen, zowel negatief als positief die ons kunnen informeren op dit onbekende weg.
Vertrouwen
Een afgestemde relatie
Wil je vertrouwen hebben in jullie relatie, is het belangrijk om helder te hebben wat van jou is en wat van de ander. Wie is er verantwoordelijk voor wat? Grenzen kunnen onduidelijk zijn waardoor je als ouder bijvoorbeeld merkt dat je strenger wordt of je merkt dat je alles aan het oplossen bent of zelfs de adolescent te veel zijn/haar eigen gang laat gaan. Deze reacties passen misschien niet eens bij je maar je weet niet hoe verder. Hierin kan gestalttherapie je ondersteuning bieden.
Samenwerken naar meer zelfvertrouwen
